หน้าที่ตน เราทำแล้วหรือ ?
หน้าที่คือ สิ่งสำคุญที่พึงปฎิบัติ
หากทุกคนรู้จักอะไรเป็นหน้าที่ของตน และงานใดเป็นหน้าที่ของผู้อื่น ตั้งหน้าตั้งตาทำภาระธุระหน้าที่ของตนให้สำเร็จ ไม่ทอดทิ้งภาระธุระหน้าที่ของตนไปเสีย อาทิเช่น
ลูกก็รู้จักหน้าที่ของตน ตั้งใจเล่าเรียนกตัญญูต่อบิดามารดา
ส่วนพ่อแม่ ก็รู้หน้าที่ตนคือ เอาใจใส่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนบุตรธิดา
ผู้ปกครองบ้านเมืองเอาใจใส่เฝ้าระวังภัยนานาประการอันจะบังเกิดแก่ลูกบ้าน ลูกเมืองของตน และปฎิบัติหน้าที่ให้สมกับที่ได้รับความไว้ว่างใจ
ส่วนผู้ใต้ปกครองก็รู้หน้าที่ตน เป็นกองเสบียงที่ดี ค่อยให้ความสนับสนุน กิจการงานต่างๆของส่วนร่วมทั้งน้อยและใหญ่
เมื่อทุกคนไม่ว่าจะในสังคมใด ในประเทศใด รู้หน้าที่ตน แล้วปฎิบัติให้เสร็จสมบูรณ์ดังที่กล่าวมาแล้ว สังคมและประเทศนั้นๆ ย่อมบังเกิดความเจริญสุข บังเกิดความสามัคคีธรรม
อุปมาดังอวัยวะ เวลากินอาหาร หากเมื่อใดลิ้นกับฟัน เกิดขันแย้งทะเลาะกันขึ้นมา ก็สามารถยังเลือดอันไม่พึงประสงค์ในเวลากินอาหารให้ออกมาโชว์สีสันภายนอกได้
หากเมื่อใดเท้าขวา กับเท้าซ้ายเกิดไม่เห็นตรงกันขึ้นมาว่าจะไปทางไหนดี เขาผู้นั้นก็คงแย่ แน่ๆ
(วิวฑฺฒนเมธี ภิกฺขุ ป.ธ.๗)
วัดสว่างหัวนาคำ สำนักศาสนศึกษาแผนกธรรมบาลี
No comments:
Post a Comment