"ชีวิตของเราเปรียบเสมือนภาชนะดิน
มีความเปราะบางยิ่งนัก ไม่รู้ว่าจะแตกสลายไปในวันใด
เราถูกความแก่ ความเจ็บและความตาย เผาลนอยู่ตลอดเวลา
สังขารร่างกายของเรา มีการเกิดดับอยู่ทุกอนุวินาที
แต่เนื่องจากมีความสืบต่อกันเร็วมาก เราจึงไม่รู้ถึงการเกิดดับนั้น
ทำให้เกิดความประมาทในวัยและชีวิต ประมาทในความเป็นหนุ่มเป็นสาว
ประมาทในความไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ มีผลทำให้ประมาทในการประพฤติปฏิบัติธรรม
ดังนั้น ผู้มีปัญญา เมื่อเล็งเห็นความไม่เที่ยงของสังขารร่างกายนี้
จึงดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท เร่งทำความเพียร
แสวงหาที่พึ่งที่แท้จริงของชีวิต ด้วยการทำใจหยุดใจนิ่งให้เข้าถึงพระรัตนตรัย
ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกภายในให้ได้ทุกคน"
(พระเทพญาณมหามุนี)
No comments:
Post a Comment