AT 072 Only
The Way to Nibbana
"ยามคับขัน ให้เข้ากลางเข้าไว้"
ทุกคนตายหมดรู้ไหม ทุกคนเลย ไม่มีเหลือเลย
แล้วเวลาจะตาย อย่าลืมนะ ดูไปตรงกลาง
สมมุติว่า ทุกขเวทนา มันกล้าขึ้นมา
อยู่ตัวคนเดียวนี่นะ พอจะตายจริงๆ อย่าเอาใจไปเกาะอะไร
ไม่สนใจใครทั้งนั้นแหละ หยุดไปในกลาง ตัวนิ่งๆ
ทิ้งร่างกาย ทิ้งทุกสิ่ง เอาใจตั้งมั่นไว้ตรงกลาง
แม้ตอนนั้น ยังไม่เห็นก็ตาม แม้ตอนนั้นยังไม่สว่าง
ยังมืดๆ หรือเจ็บปวดมาก นิ่งไว้ พอนิ่งๆ ไปเรื่อยๆ
พอดวงทุกข์ ดวงเจ็บ ดวงตายมันมา มันดูดเข้าไปตรงกลางน่ะ
พอดูดตรงกลางวืบ สว่างเลย
(หลวงพ่อธัมมชโย)
"ยามคับขัน ให้เข้ากลางเข้าไว้"
ทุกคนตายหมดรู้ไหม ทุกคนเลย ไม่มีเหลือเลย
แล้วเวลาจะตาย อย่าลืมนะ ดูไปตรงกลาง
สมมุติว่า ทุกขเวทนา มันกล้าขึ้นมา
อยู่ตัวคนเดียวนี่นะ พอจะตายจริงๆ อย่าเอาใจไปเกาะอะไร
ไม่สนใจใครทั้งนั้นแหละ หยุดไปในกลาง ตัวนิ่งๆ
ทิ้งร่างกาย ทิ้งทุกสิ่ง เอาใจตั้งมั่นไว้ตรงกลาง
แม้ตอนนั้น ยังไม่เห็นก็ตาม แม้ตอนนั้นยังไม่สว่าง
ยังมืดๆ หรือเจ็บปวดมาก นิ่งไว้ พอนิ่งๆ ไปเรื่อยๆ
พอดวงทุกข์ ดวงเจ็บ ดวงตายมันมา มันดูดเข้าไปตรงกลางน่ะ
พอดูดตรงกลางวืบ สว่างเลย
(หลวงพ่อธัมมชโย)
No comments:
Post a Comment