Don't give up. Keep moving forward
เมื่อเราพบความยากลำบาก ก็ขอให้อย่าท้อถอย
ถือคติว่า "ยิ่งมืดยิ่งดึก ยิ่งดึกยิ่งใกล้สว่าง"
กัดฟัน ทำงานค่อย ๆ แก้ปัญหาไปทีละเปลาะ
ด้วยใจที่เยือกเย็น มั่นคง ยึดมั่น ความดี
มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง สุดท้ายปัญหาก็จะคลี่คลายไป
เรื่องร้ายจะกลายเป็นดีในที่สุด
(พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ)
A Peaceful Mind
Tuesday, January 22, 2013
Samsara
Samsara: The Circle of Life
ตราบใดที่มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ยังไม่หลุดพ้นจาก
อาสวกิเลส เสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ คือ "บุญ"
(dmc.tv)
ตราบใดที่มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ยังไม่หลุดพ้นจาก
อาสวกิเลส เสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ คือ "บุญ"
(dmc.tv)
Three Refuges
Three Refuges: The Buddha, the Dhamma, the Sangha
“กุสลา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นกุศล ให้ผลเป็นความสุข
อกุสลา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นอกุศล ให้ผลเป็นความทุกข์
อพฺยากตา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นอัพยากตา ให้ผลเป็นกลางๆ ไม่สุขไม่ทุกข์”
ตัวของเราที่ประกอบด้วยกายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี้ เป็นเหมือนหุ่นให้ธาตุธรรมทั้งสามฝ่ายเชิดอยู่ภายในใจของเรา ขึ้นอยู่ว่าจะให้ธรรมฝ่ายไหนเข้ามาครอบครอง จะให้กุศล อกุศล หรืออัพยากตาก็แล้วแต่เรา ถ้าหากว่าเรามีสติ มีสมาธิ มีปัญญากำกับแล้ว เราก็จะให้แต่ฝ่ายกุศลเข้ามาในใจของเรา ทำให้เราคิดพูดทำแต่สิ่งที่ดี นี้เป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะไม่ว่าเราจะทำสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะติดเป็นผล ทั้งที่เป็นกุศล อกุศล และเป็นกลางๆ
(dmc.tv)
“กุสลา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นกุศล ให้ผลเป็นความสุข
อกุสลา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นอกุศล ให้ผลเป็นความทุกข์
อพฺยากตา ธมฺมา
ธรรมทั้งหลายที่เป็นอัพยากตา ให้ผลเป็นกลางๆ ไม่สุขไม่ทุกข์”
ตัวของเราที่ประกอบด้วยกายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี้ เป็นเหมือนหุ่นให้ธาตุธรรมทั้งสามฝ่ายเชิดอยู่ภายในใจของเรา ขึ้นอยู่ว่าจะให้ธรรมฝ่ายไหนเข้ามาครอบครอง จะให้กุศล อกุศล หรืออัพยากตาก็แล้วแต่เรา ถ้าหากว่าเรามีสติ มีสมาธิ มีปัญญากำกับแล้ว เราก็จะให้แต่ฝ่ายกุศลเข้ามาในใจของเรา ทำให้เราคิดพูดทำแต่สิ่งที่ดี นี้เป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะไม่ว่าเราจะทำสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะติดเป็นผล ทั้งที่เป็นกุศล อกุศล และเป็นกลางๆ
(dmc.tv)
Sunday, January 20, 2013
LP Dhammajayo: Life on Purpose
Creating Your Life on Purpose
เกิดมาเพื่อสร้างบารมี มาทำพระนิพพานให้แจ้ง ให้แต่ละวันผ่านไปด้วยการเติมความดี เติมความบริสุทธิ์ให้กับตนเอง
(หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่)
เกิดมาเพื่อสร้างบารมี มาทำพระนิพพานให้แจ้ง ให้แต่ละวันผ่านไปด้วยการเติมความดี เติมความบริสุทธิ์ให้กับตนเอง
(หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่)
LP Dhammajayo: Doing Good Deeds
To do good continually
อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญเยอะแล้ว ขอพักก่อน แล้วค่อยไปทำบุญวันข้างหน้า คิดอย่างนี้ ถือว่าประมาท
(หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่)
อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญเยอะแล้ว ขอพักก่อน แล้วค่อยไปทำบุญวันข้างหน้า คิดอย่างนี้ ถือว่าประมาท
(หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่)
Saturday, January 19, 2013
Khun Yay in My Heart - 104th Birthday
วันเสาร์ที่ 19 มกราคม 2556
วันคล้ายวันเกิดครบรอบ 104 ปี
คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ท้องฟ้ามืดมิดยามราตรี เริ่มมีแสงสว่างอ่อนเรื่อ
จากปลายขอบฟ้าด้านตะวันออก
เป็นสิ่งบอกให้รู้ว่า วันใหม่กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง
หลายชีวิตเปิดเปลือกตาเมื่อแสงตะวันแจ่มจ้า
แต่ชีวิตหนึ่ง...เคลื่อนไหวมาก่อนอรุณจะรุ่งด้วยซ้ำ
เด็กหญิงลูกชาวนา ขยันออกไปทำนาตั้งแต่ตี 4 ทุกวัน
เด็กหญิง... ผู้มีดวงใจเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว
ไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งใด เด็กหญิง..ผู้เจริญวัยขึ้น เพื่อมาเป็น
มหารัตนอุบาสิกา ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย
dmc.tv
วันคล้ายวันเกิดครบรอบ 104 ปี
คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ท้องฟ้ามืดมิดยามราตรี เริ่มมีแสงสว่างอ่อนเรื่อ
จากปลายขอบฟ้าด้านตะวันออก
เป็นสิ่งบอกให้รู้ว่า วันใหม่กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง
หลายชีวิตเปิดเปลือกตาเมื่อแสงตะวันแจ่มจ้า
แต่ชีวิตหนึ่ง...เคลื่อนไหวมาก่อนอรุณจะรุ่งด้วยซ้ำ
เด็กหญิงลูกชาวนา ขยันออกไปทำนาตั้งแต่ตี 4 ทุกวัน
เด็กหญิง... ผู้มีดวงใจเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว
ไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งใด เด็กหญิง..ผู้เจริญวัยขึ้น เพื่อมาเป็น
มหารัตนอุบาสิกา ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย
dmc.tv
Khun Yay's 104th Birthday
Khun Yay's 104th birthday
ประวัติชีวิตของท่านบริสุทธิ์ งดงาม ควรค่าต่อการนำมาเป็นแบบอย่าง และเทิดทูนไว้ในฐานะปูชนียบุคคลของโลกอย่างแท้จริง
คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ท่านมีประวัติชีวิตที่งดงาม สามารถนำไปปฏิบัติเป็นแบบอย่างได้ทั้งชีวิต บนผืนแผ่นดิน 196 ไร่ ณ ตำบลคลองสาม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี คือ จุดเริ่มต้นของวัดพระธรรมกาย หากย้อนอดีตกลับไป ในวันขุดดินก้อนแรกเพื่อสร้างวัด ภาพแจ่มชัดในอดีตคือ ภาพของแม่ชีท่านหนึ่ง รูปร่างผอมบาง อายุราว 60 ปี แววตาของท่านสุกสว่าง เป็นแววตาของผู้ทรงภูมิธรรมลึกซึ้ง มีความเด็ดเดี่ยว หากแต่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา ในขณะนั้นท่านคือ ผู้นำในการสร้างวัดพระธรรมกาย
คุณยายอาจารย์ เกิดในครอบครัวชาวนา ที่อำเภอนครไชยศรี จังหวัดนครปฐม เป็นลูกคนที่ 5 ในจำนวนพี่น้อง 9 คน ของพ่อพลอย และแม่พัน คุณยายเป็นคนขยันและอดทน ช่วยพ่อแม่ดูแลงานบ้านและเป็นเรี่ยวแรงหลักในการทำนา เมื่อคุณยายอายุได้ 26 ปี (พ.ศ. 2478) ท่านตัดสินใจออกจากบ้าน เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อมาฝึกสมาธิ(Meditation)ที่วัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) จนได้พบและฝึกสมาธิกับคุณยายทองสุก สำแดงปั้น ซึ่งเป็นครูสอนสมาธิ จากวัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) จนได้เข้าถึงพระธรรมกาย แล้วใช้วิชชาธรรมกายตามหาพ่อ ได้ขอขมาและช่วยพ่อขึ้นจากนรกได้
จากนั้นคุณยายทองสุกได้พาคุณยาย ซึ่งตอนนั้นอายุได้ 29 ปี (พ.ศ. 2481) ไปกราบหลวงพ่อวัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) เมื่อหลวงพ่อพบคุณยายครั้งแรก ท่านก็รับคุณยายเป็นศิษย์ และให้เข้าศึกษาวิชชาธรรมกายชั้นสูงในโรงงานทำวิชชาทันที
ด้วยความวิริยะอุตสาหะ และความเป็นคนทำอะไรทำจริงของคุณยาย ทำให้ท่านศึกษาวิชชาธรรมกายได้อย่างรวดเร็วและเชี่ยวชาญยิ่ง จนได้รับความไว้วางใจให้เป็นหัวหน้าเวรในการทำวิชชา และได้รับคำชมจากหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญว่า “ลูกจันทร์นี่ หนึ่งไม่มีสอง”
เมื่อหลวงพ่อวัดปากน้ำใกล้มรณภาพ ท่านมีคำสั่งให้ศิษย์ทุกคนช่วยกันเผยแผ่วิชชาธรรมกายของพระพุทธองค์ไปให้ ทั่วโลก คุณยายจึงตั้งใจอบรมสั่งสอนธรรมปฏิบัติวิชชาธรรมกายแก่ศิษย์อย่างเต็มที่ ตลอดมา ด้วยความเคารพในคำสั่งของครูบาอาจารย์
ปลายปี พ.ศ. 2506 พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ซึ่งในขณะนั้นจบการศึกษาจาก ร.ร.สวนกุหลาบวิทยาลัย และเข้าศึกษาต่อที่ ม.เกษตรศาสตร์ ได้มาฝึกธรรมปฏิบัติกับคุณยายอย่างต่อเนื่อง ด้วยความตั้งใจจริง รักการปฏิบัติธรรมมาก และได้ผลการปฏิบัติธรรมที่ดีเยี่ยม คุณยายจึงถ่ายทอดวิชชาธรรมกายที่ศึกษามาจากหลวงพ่อวัดปากน้ำให้แก่ท่านอย่าง เต็มที่
จากนั้นหลวงพ่อธัมมชโยจึงได้ชักชวนเพื่อนๆ รุ่นพี่รุ่นน้องในมหาวิทยาลัยเดียวกันมาร่วมปฏิบัติธรรมกับคุณยายที่บ้าน ธรรมประสิทธิ์ มากขึ้นจนบ้านหลังเล็กในวัดปากน้ำไม่สามารถรองรับได้ พ.ศ. 2513 หลวงพ่อธัมมชโยบวช คุณยายจึงได้รวบรวมคณะศิษย์มา สร้างสถานที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่ โดยได้รับบริจาคพื้นที่จากคุณหญิงประหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี และตั้งชื่อว่า “ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม” ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดพระธรรมกาย”
ประวัติชีวิตของท่านบริสุทธิ์ งดงาม ควรค่าต่อการนำมาเป็นแบบอย่าง และเทิดทูนไว้ในฐานะปูชนียบุคคลของโลกอย่างแท้จริง
คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ท่านมีประวัติชีวิตที่งดงาม สามารถนำไปปฏิบัติเป็นแบบอย่างได้ทั้งชีวิต บนผืนแผ่นดิน 196 ไร่ ณ ตำบลคลองสาม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี คือ จุดเริ่มต้นของวัดพระธรรมกาย หากย้อนอดีตกลับไป ในวันขุดดินก้อนแรกเพื่อสร้างวัด ภาพแจ่มชัดในอดีตคือ ภาพของแม่ชีท่านหนึ่ง รูปร่างผอมบาง อายุราว 60 ปี แววตาของท่านสุกสว่าง เป็นแววตาของผู้ทรงภูมิธรรมลึกซึ้ง มีความเด็ดเดี่ยว หากแต่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา ในขณะนั้นท่านคือ ผู้นำในการสร้างวัดพระธรรมกาย
คุณยายอาจารย์ เกิดในครอบครัวชาวนา ที่อำเภอนครไชยศรี จังหวัดนครปฐม เป็นลูกคนที่ 5 ในจำนวนพี่น้อง 9 คน ของพ่อพลอย และแม่พัน คุณยายเป็นคนขยันและอดทน ช่วยพ่อแม่ดูแลงานบ้านและเป็นเรี่ยวแรงหลักในการทำนา เมื่อคุณยายอายุได้ 26 ปี (พ.ศ. 2478) ท่านตัดสินใจออกจากบ้าน เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อมาฝึกสมาธิ(Meditation)ที่วัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) จนได้พบและฝึกสมาธิกับคุณยายทองสุก สำแดงปั้น ซึ่งเป็นครูสอนสมาธิ จากวัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) จนได้เข้าถึงพระธรรมกาย แล้วใช้วิชชาธรรมกายตามหาพ่อ ได้ขอขมาและช่วยพ่อขึ้นจากนรกได้
จากนั้นคุณยายทองสุกได้พาคุณยาย ซึ่งตอนนั้นอายุได้ 29 ปี (พ.ศ. 2481) ไปกราบหลวงพ่อวัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ) เมื่อหลวงพ่อพบคุณยายครั้งแรก ท่านก็รับคุณยายเป็นศิษย์ และให้เข้าศึกษาวิชชาธรรมกายชั้นสูงในโรงงานทำวิชชาทันที
ด้วยความวิริยะอุตสาหะ และความเป็นคนทำอะไรทำจริงของคุณยาย ทำให้ท่านศึกษาวิชชาธรรมกายได้อย่างรวดเร็วและเชี่ยวชาญยิ่ง จนได้รับความไว้วางใจให้เป็นหัวหน้าเวรในการทำวิชชา และได้รับคำชมจากหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญว่า “ลูกจันทร์นี่ หนึ่งไม่มีสอง”
เมื่อหลวงพ่อวัดปากน้ำใกล้มรณภาพ ท่านมีคำสั่งให้ศิษย์ทุกคนช่วยกันเผยแผ่วิชชาธรรมกายของพระพุทธองค์ไปให้ ทั่วโลก คุณยายจึงตั้งใจอบรมสั่งสอนธรรมปฏิบัติวิชชาธรรมกายแก่ศิษย์อย่างเต็มที่ ตลอดมา ด้วยความเคารพในคำสั่งของครูบาอาจารย์
ปลายปี พ.ศ. 2506 พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ซึ่งในขณะนั้นจบการศึกษาจาก ร.ร.สวนกุหลาบวิทยาลัย และเข้าศึกษาต่อที่ ม.เกษตรศาสตร์ ได้มาฝึกธรรมปฏิบัติกับคุณยายอย่างต่อเนื่อง ด้วยความตั้งใจจริง รักการปฏิบัติธรรมมาก และได้ผลการปฏิบัติธรรมที่ดีเยี่ยม คุณยายจึงถ่ายทอดวิชชาธรรมกายที่ศึกษามาจากหลวงพ่อวัดปากน้ำให้แก่ท่านอย่าง เต็มที่
จากนั้นหลวงพ่อธัมมชโยจึงได้ชักชวนเพื่อนๆ รุ่นพี่รุ่นน้องในมหาวิทยาลัยเดียวกันมาร่วมปฏิบัติธรรมกับคุณยายที่บ้าน ธรรมประสิทธิ์ มากขึ้นจนบ้านหลังเล็กในวัดปากน้ำไม่สามารถรองรับได้ พ.ศ. 2513 หลวงพ่อธัมมชโยบวช คุณยายจึงได้รวบรวมคณะศิษย์มา สร้างสถานที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่ โดยได้รับบริจาคพื้นที่จากคุณหญิงประหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี และตั้งชื่อว่า “ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม” ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดพระธรรมกาย”
Thursday, January 10, 2013
Accumulating Merit
หยุดพักสร้างบุญ บาปจะแทรก
เราจะต้องไม่ประมาทในการสร้างบารมี อย่าคิดว่า ทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน แค่ความคิดคำนึงว่า ขอพักก่อน แสดงว่าจิตของเราถูกพญามารเข้าแทรกแล้ว จึงทำให้เกิดความคิดวิปริตอย่างนี้ แต่เราไม่รู้ตัว ไม่รู้จัก และไม่เข้าใจว่า ความคิดอย่างนี้จะเป็นพิษเป็นภัยต่อตัวเรา
เพราะเมื่อเราหยุดพัก บุญก็พักด้วย แล้วบุญบาปชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ตลอดเวลา เมื่อบุญพัก บาปได้ช่องเสียบเข้ามาทันที เดี๋ยวก็จะไปกันใหญ่ จะฉุดดึงเราไปทำบาปอกุศลต่ออีกมากมาย
เพราะฉะนั้นวันหนึ่งคืนหนึ่งที่ผ่านไป อย่าประมาท เราต้องสร้างบุญให้เต็มที่ทุกๆวัน เพราะเราเกิดมาทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ และสร้างบารมี
(หลวงพ่อธัมมชโย)
หยุดพักสร้างบุญ บาปจะแทรก
เราจะต้องไม่ประมาทในการสร้างบารมี อย่าคิดว่า ทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน แค่ความคิดคำนึงว่า ขอพักก่อน แสดงว่าจิตของเราถูกพญามารเข้าแทรกแล้ว จึงทำให้เกิดความคิดวิปริตอย่างนี้ แต่เราไม่รู้ตัว ไม่รู้จัก และไม่เข้าใจว่า ความคิดอย่างนี้จะเป็นพิษเป็นภัยต่อตัวเรา
เพราะเมื่อเราหยุดพัก บุญก็พักด้วย แล้วบุญบาปชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ตลอดเวลา เมื่อบุญพัก บาปได้ช่องเสียบเข้ามาทันที เดี๋ยวก็จะไปกันใหญ่ จะฉุดดึงเราไปทำบาปอกุศลต่ออีกมากมาย
เพราะฉะนั้นวันหนึ่งคืนหนึ่งที่ผ่านไป อย่าประมาท เราต้องสร้างบุญให้เต็มที่ทุกๆวัน เพราะเราเกิดมาทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ และสร้างบารมี
(หลวงพ่อธัมมชโย)
Tuesday, January 8, 2013
Dhammakaya - Luang Pu
The Truth within You
“คนเช่นเรา ไม่ใช่ไร้ปัญญา ชั่วก็รู้ ดีก็เห็น เราจะฆ่าตัวเราเองเพราะความปรารถนาทำไม ...
ที่เขาพูดหาว่าเราอย่างนั้น บางคนคงจะไม่รู้จักคำว่า “ธรรมกาย” มีอยู่ที่ไหน หมายเอาใคร เขาอาศัยความไม่รู้มาว่าเราผู้ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เมื่อผู้ไม่รู้มาติเตียนเรา ...
ความไม่รู้ของเขาจะลบล้างสัจธรรมของพระพุทธศาสนาได้อย่างไร ...
ถ้าจะกลบ ก็กลบได้เพียงชั่วคราว ไม่ช้าดวงแก้วของพระพุทธศาสนาก็จะเปล่งรัศมี ... ให้ผู้มีปัญญาเห็นด้วยสายตาของตนเอง ...
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
Chin Siri's photo
“คนเช่นเรา ไม่ใช่ไร้ปัญญา ชั่วก็รู้ ดีก็เห็น เราจะฆ่าตัวเราเองเพราะความปรารถนาทำไม ...
ที่เขาพูดหาว่าเราอย่างนั้น บางคนคงจะไม่รู้จักคำว่า “ธรรมกาย” มีอยู่ที่ไหน หมายเอาใคร เขาอาศัยความไม่รู้มาว่าเราผู้ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เมื่อผู้ไม่รู้มาติเตียนเรา ...
ความไม่รู้ของเขาจะลบล้างสัจธรรมของพระพุทธศาสนาได้อย่างไร ...
ถ้าจะกลบ ก็กลบได้เพียงชั่วคราว ไม่ช้าดวงแก้วของพระพุทธศาสนาก็จะเปล่งรัศมี ... ให้ผู้มีปัญญาเห็นด้วยสายตาของตนเอง ...
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
Chin Siri's photo
Sunday, January 6, 2013
คำสอนคุณยาย: Life is Suffering
Life is suffering;
Suffering is due to attachment
ที่เขาเป็นทุกข์กันอยู่ทุกวันนี้ เพราะเขามีแต่ "ความอยาก"
"ความอยาก" นี่แหล่ะ ทำให้ทุกข์ อยากสวยก็ทุกข์
อยากรวยก็ทุกข์
(คำสอนคุณยาย)
Suffering is due to attachment
ที่เขาเป็นทุกข์กันอยู่ทุกวันนี้ เพราะเขามีแต่ "ความอยาก"
"ความอยาก" นี่แหล่ะ ทำให้ทุกข์ อยากสวยก็ทุกข์
อยากรวยก็ทุกข์
(คำสอนคุณยาย)
คำสอนคุณยาย
Keep continue doing good
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด
ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาดอย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมากๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำ เราก็ได้ จงสู้สิ... สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น
เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำ ยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมากๆ ไว้ก่อน เราทำทุกๆ วัน ก็ได้ทุกๆ วัน ทำให้ถึงที่สุด คุณยายสอนให้อธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้าได้เข้าวัดตลอดชีวิต"
คำสอนคุณยาย
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด
ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาดอย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมากๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำ เราก็ได้ จงสู้สิ... สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น
เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำ ยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมากๆ ไว้ก่อน เราทำทุกๆ วัน ก็ได้ทุกๆ วัน ทำให้ถึงที่สุด คุณยายสอนให้อธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้าได้เข้าวัดตลอดชีวิต"
คำสอนคุณยาย
First, Know Yourself
" ยายมองตัวเอง มองให้ทะลุ เข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน
มองตั้งแต่หยาบก่อนว่าเป็นอย่างไร มองให้เข้าใจทีเดียว แล้วมองละเอียดเป็นขั้นๆ ไป พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดทุกอย่าง นี่ทางธรรมเป็นอย่างนี้ เป็นเรื่องแปลกแต่ เป็นความจริงทีเดียว ขอให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดว่าเป็นอย่างไร เพราะโลกคือ ตัวเรา มองไปในตัวเราก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน
แต่ทางโลกไม่เป็นอย่างนั้น มัวแต่มองคนอื่น ให้เข้าใจคนอื่น มองแล้วก็ร้อนใจ เห็นแล้วก็ไม่เข้าใจ อยากเข้าใจคนอื่น แต่ลืมมองตัวเอง อย่างนี้ทำไปเท่าไร ก็ไม่เข้าใจ สำหรับยาย มองแต่ตัวเองให้เข้าใจก่อน ก็จะเข้าใจคนอื่นได้หมด "
คำสอนคุณยาย
" ยายมองตัวเอง มองให้ทะลุ เข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน
มองตั้งแต่หยาบก่อนว่าเป็นอย่างไร มองให้เข้าใจทีเดียว แล้วมองละเอียดเป็นขั้นๆ ไป พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดทุกอย่าง นี่ทางธรรมเป็นอย่างนี้ เป็นเรื่องแปลกแต่ เป็นความจริงทีเดียว ขอให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดว่าเป็นอย่างไร เพราะโลกคือ ตัวเรา มองไปในตัวเราก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน
แต่ทางโลกไม่เป็นอย่างนั้น มัวแต่มองคนอื่น ให้เข้าใจคนอื่น มองแล้วก็ร้อนใจ เห็นแล้วก็ไม่เข้าใจ อยากเข้าใจคนอื่น แต่ลืมมองตัวเอง อย่างนี้ทำไปเท่าไร ก็ไม่เข้าใจ สำหรับยาย มองแต่ตัวเองให้เข้าใจก่อน ก็จะเข้าใจคนอื่นได้หมด "
คำสอนคุณยาย
Subscribe to:
Posts (Atom)