"ทวยเทพผู้สถิต ณ ผาดำเอย ข้าผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ อันเป็นธงชัยแห่งพระอรหันต์ จะขอปักธงรบ อหิงสา ปรโม ธัมโม ขึ้น ณ ที่นี้ ในดวงใจข้า เหนือขุนเขาอันเป็นสิริ ซึ่งเป็นที่สถิตแห่งจอมไท ข้าขอประกาศว่า ข้าจะขอพลีชีพนี้เพื่อพระพุทธศาสนาจะบ่มบารมีให้แก่รอบ จะยกตนและสรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นจากกองทุกข์ ตราบใดที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ยังเข้าพระนิพพานไม่หมด ข้าจะอยู่เยี่ยงนี้ เพื่อย่ำธรรมเภรี โปรดสัตว์โลกต่อไป และจะขอเข้านิพพานเป็นคนสุดท้าย ขอสันติสุขจงมีแก่สรรพสัตว์ เทอญ”
ธมฺมชโย ภิกขุ พ.ศ. 2520
ถ้อยคำนี้ แสดงถึงมโนปณิธานของพระเดชพระคุณพระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย และประธานมูลนิธิธรรมกาย ในการที่จะนำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายข้ามพ้นห้วงวัฎสงสารอันยาวนานและเป็นทุกข์ เข้าสู่พระนิพพานอันเป็นบรมสุข ไม่ให้มีหลงเหลืออยู่เลยแม้ชีวิตเดียว หากยังไม่บรรลุเป้าหมาย ก็จะขอสร้างบารมีต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ จะขอเข้าพระนิพพานเป็นคนสุดท้าย ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีในหมู่ศิษยานุศิษย์ของวัดพระธรรมกายว่า การบรรลุถึงมโนปณิธานนี้ คือ “การมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม”
